Τα χριστούγενα πλησιάζουν και το νηπιαγωγείο γέμισε χρυσόσκονη....στολίδια..κορδέλες ..
γίναμε χιονανθρωπάκια και αντί για χιόνι βάλαμε στο φακελάκι μας το ποίημα για την γιορτή μας
φτιάξαμε χριστουγεννιάτικες κάρτες με ευχέςγια όλους αυτούς που αγαπάμε
μιλήσαμε για το έθιμο του στολισμού των δέντρων
Σύμφωνα με μερικούς ερευνητές, οι Χριστουγεννιάτικες δοξασίες και παραδόσεις, αποτελούν ένα μίγμα από κατάλοιπα της λατρείας του Σατούρνο (μιας θεότητας που ταυτίζεται με τον Κρόνο) κι άλλων δοξασιών που αναμίχθηκαν με τις χριστιανικές, για να ξεχαστεί στο πέρασμα των αιώνων η αρχική τους προέλευση.
Το δέντρο, σαν χριστουγεννιάτικο σύμβολο, χρησιμοποιήθηκε μετά τον 8ο αιώνα. Εκείνος που καθιέρωσε το έλατο σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν, σύμφωνα με την παράδοση, ο 'Aγιος Βονιφάτιος, που για να σβήσει την ιερότητα που απέδιδαν οι ειδωλολάτρες στη δρυ, έβαλε στη θέση του το έλατο, σαν σύμβολο χριστιανικό και ειδικότερα σαν σύμβολο των Χριστουγέννων. Φυσικά, στο πέρασμα των αιώνων, το νόημα του χριστουγεννιάτικου δέντρου πήρε αναρίθμητες μορφές.
Κι αρχικά, για να συμβολίσει την ευτυχία που κρύβει για τον άνθρωπο η γέννηση του Χριστού, άρχισε να γεμίζει το δέντρο-σύμβολο με διάφορα χρήσιμα είδη- κυρίως φαγώσιμα κι αργότερα ρούχα κι άλλα είδη καθημερινής χρήσης, συμβολίζοντας έτσι πρακτικά την προσφορά των Θείων Δώρων, για να εξελιχτεί προοδευτικά σ' ένα απαραίτητο διακοσμητικό είδος της μέρας αυτής, που αργότερα πήρε και τη θέση της " Δωροθήκης "- του χώρου δηλαδή που σ' αυτόν τοποθετούσαν οι συγγενείς και φίλοι τα δώρα τους ο ένας για τον άλλο.
Ο Τσαρλς Ντίκενς για την Αγγλία, ο συγγραφέας εκείνης της εποχής, φρόντισε να ξαναπάρουν τα Χριστούγεννα την παλιά χαρούμενη γιορταστική μορφή τους, όσο κανένας άλλος. Κι αν σήμερα σ' ολόκληρο τον κόσμο το χριστουγεννιάτικο δέντρο θυμίζει αυτή τη μέρα, αυτό σίγουρα οφείλεται στον Ντίκενς, που σε διάφορα έργα του και πιο πολύ ακόμα στις χριστουγεννιάτικες ιστορίες του, το προβάλλει σαν βασικό χριστουγεννιάτικο σύμβολο.
Στην πατρίδα μας, το χριστουγεννιάτικο δέντρο το έφεραν για πρώτη φορά στην Αθήνα οι Βαυαροί, και από τότε συνηθίζεται να προτιμάται στις ορεινές περιοχές αντί του νησιώτικου καθιερωμένου καραβιού.
στολίσαμε μικρά δεντράκια
πήραμε κώνους , ζωγραφίσαμε χιονονιφάδες, τυλίξαμε τους κώνους μας, κόψαμε κεφαλάκια αγγέλων και φτερά ..κια να τα αγγελούδια μας
διαβάσαμε το παραμύθι : το καλύτερο χριστουγεννιάτικο δώρο ( μια ιστορία με τη μικρή αλεπού Λούλου , που κατάφερε να μοιράσει τα δώρα από το σάκο του Αη-Βασίλη σε όλα τα ζωάκια του δάσους αψηφώντας την χιονοθύελλα και το τσουχτερό κρύο ) και στη συνέχεια, κόψαμε αστεράκια ζωγραφίσαμε μια καλή πράξη που θα θέλαμε να κάνουμε και εμείς , ενώσαμε όλες μας τις καλές πράξεις ....... και να ένα δέντρο διαφορετικό από τα άλλα το δέντρο των καλών πράξεων
γίναμε χιονανθρωπάκια και αντί για χιόνι βάλαμε στο φακελάκι μας το ποίημα για την γιορτή μας
φτιάξαμε χριστουγεννιάτικες κάρτες με ευχέςγια όλους αυτούς που αγαπάμε
μιλήσαμε για το έθιμο του στολισμού των δέντρων
Σύμφωνα με μερικούς ερευνητές, οι Χριστουγεννιάτικες δοξασίες και παραδόσεις, αποτελούν ένα μίγμα από κατάλοιπα της λατρείας του Σατούρνο (μιας θεότητας που ταυτίζεται με τον Κρόνο) κι άλλων δοξασιών που αναμίχθηκαν με τις χριστιανικές, για να ξεχαστεί στο πέρασμα των αιώνων η αρχική τους προέλευση.
Το δέντρο, σαν χριστουγεννιάτικο σύμβολο, χρησιμοποιήθηκε μετά τον 8ο αιώνα. Εκείνος που καθιέρωσε το έλατο σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν, σύμφωνα με την παράδοση, ο 'Aγιος Βονιφάτιος, που για να σβήσει την ιερότητα που απέδιδαν οι ειδωλολάτρες στη δρυ, έβαλε στη θέση του το έλατο, σαν σύμβολο χριστιανικό και ειδικότερα σαν σύμβολο των Χριστουγέννων. Φυσικά, στο πέρασμα των αιώνων, το νόημα του χριστουγεννιάτικου δέντρου πήρε αναρίθμητες μορφές.
Κι αρχικά, για να συμβολίσει την ευτυχία που κρύβει για τον άνθρωπο η γέννηση του Χριστού, άρχισε να γεμίζει το δέντρο-σύμβολο με διάφορα χρήσιμα είδη- κυρίως φαγώσιμα κι αργότερα ρούχα κι άλλα είδη καθημερινής χρήσης, συμβολίζοντας έτσι πρακτικά την προσφορά των Θείων Δώρων, για να εξελιχτεί προοδευτικά σ' ένα απαραίτητο διακοσμητικό είδος της μέρας αυτής, που αργότερα πήρε και τη θέση της " Δωροθήκης "- του χώρου δηλαδή που σ' αυτόν τοποθετούσαν οι συγγενείς και φίλοι τα δώρα τους ο ένας για τον άλλο.
Ο Τσαρλς Ντίκενς για την Αγγλία, ο συγγραφέας εκείνης της εποχής, φρόντισε να ξαναπάρουν τα Χριστούγεννα την παλιά χαρούμενη γιορταστική μορφή τους, όσο κανένας άλλος. Κι αν σήμερα σ' ολόκληρο τον κόσμο το χριστουγεννιάτικο δέντρο θυμίζει αυτή τη μέρα, αυτό σίγουρα οφείλεται στον Ντίκενς, που σε διάφορα έργα του και πιο πολύ ακόμα στις χριστουγεννιάτικες ιστορίες του, το προβάλλει σαν βασικό χριστουγεννιάτικο σύμβολο.
Στην πατρίδα μας, το χριστουγεννιάτικο δέντρο το έφεραν για πρώτη φορά στην Αθήνα οι Βαυαροί, και από τότε συνηθίζεται να προτιμάται στις ορεινές περιοχές αντί του νησιώτικου καθιερωμένου καραβιού.
στολίσαμε μικρά δεντράκια
πήραμε κώνους , ζωγραφίσαμε χιονονιφάδες, τυλίξαμε τους κώνους μας, κόψαμε κεφαλάκια αγγέλων και φτερά ..κια να τα αγγελούδια μας
διαβάσαμε το παραμύθι : το καλύτερο χριστουγεννιάτικο δώρο ( μια ιστορία με τη μικρή αλεπού Λούλου , που κατάφερε να μοιράσει τα δώρα από το σάκο του Αη-Βασίλη σε όλα τα ζωάκια του δάσους αψηφώντας την χιονοθύελλα και το τσουχτερό κρύο ) και στη συνέχεια, κόψαμε αστεράκια ζωγραφίσαμε μια καλή πράξη που θα θέλαμε να κάνουμε και εμείς , ενώσαμε όλες μας τις καλές πράξεις ....... και να ένα δέντρο διαφορετικό από τα άλλα το δέντρο των καλών πράξεων
Πολύ όμορφα όλα! Καλή συνέχεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚερατσίνι, αυτό το ποίημα με τα χιονανθρωπάκια είναι πολύ ωραία ιδέα! Αν είχα προλάβει να σας δω νωρίτερα θα το είχα φτιάξει σίγουρα. Μπράβο παιδιά!
ΑπάντησηΔιαγραφή