κύκλοι και γραμμές και χρώματα παντού.....

το τραγούδι που μας καλεί στην παρεούλα κάθε πρωί είναι:
το χρυσό πουλί  μου
του Μάνου Λοίζου, ανάμεσα στις λέξεις ....κρύβεται ο ήλιος

Τα σύννεφα θεόρατοι πανσέδες,
γεμίσανε τον ουρανό,
κι ο ήλιος πίσω απ’ το βουνό,
πάει να κρυφτεί, πουλί χρυσό.

Ήλιε μου, καλο ήλιε μου, στο καλό χρυσό πουλί μου,
κι αύριο με την αυγή, στο μπαλκόνι, στην αυλή μου,
έλα μου, χρυσό πουλί μου.

Ο κόσμος σαν να γέμισε καμπάνες,
που κρέμονται απ’ τον ουρανό,
κι αγχολογάει το δειλινό,
γλυκό κελάηδισμα, χρυσό.

Ήλιε μου, καλο ήλιε μου, στο καλό χρυσό πουλί μου,
κι αύριο με την αυγή, στο μπαλκόνι, στην αυλή μου,
έλα μου, χρυσό πουλί μου.

ο ήλιος, ο κίτρινος, ο ήλιος ο στρογγυλός, ο ήλιος που μοιάζει με κύκλο,ο ήλιος που τώρα το φθινόπωρο θα είναι συνέχεια κρυμμένος και τα χρώματα αλλάζουν

                                    
 ο ήλιος που μας βοήθησε να μάθουμε το πρώτο μας σχήμα...τον κύκλο, κοιτάξαμε μέσα  στην τάξη μας και ονομάσαμε ότι έμοιαζε με κύκλο, σκεφτήκαμε τι άλλο υπάρχει έξω από την τάξη μας και μοιάζει με κύκλο, κάναμε τον κύκλο με τα χέρια μας, με μαρκαδόρους , με το σώμα μας, παίξαμε στον κύκλο...και φυσικά πειραματιστήκαμε με τα χρώματα, παρατηρήσαμε πίνακες και διαλέξαμε τον κόκκινο ήλιο του Μιρό ......και σας τον παρουσιάζουμε είναι εκεί ανάμεσα στις γραμμές