Με τον ερχομό της άνοιξης τα πρώτα κελαηδήματα ήχησαν στην αυλή του σχολείου μας..με την επιστροφή της χελιδόνας.... και τον γυρισμό των αποδημητικών πουλιών ξεκίνησαν οι συζητήσεις ......πως είναι ..πως γεννιούνται..με τι τρέφονται τα πουλιά......έτσι άρχισε η ιστορία μας με ένα ΑΥΓΟ.....το αυγό ενός πτηνού......επιλέξαμε να διαβάσουμε το παραμύθι
στη συνέχεια προσπάθησα να επεξεργαστώ το παραμύθι με τη μέθοδο του Edward De Bono : τα έξι καπέλα της σκέψης...στο ιστολόγιο της Τάνιας Μάνεση αναζήτησα υπάρχει εκτενής αναφορά , καρτέλες αναφοράς και χρήσιμες συνδέσεις...αρχικά παρουσίασα στα παιδιά τα καπέλα ....τους εξήγησα με απλά λόγια ...τι αντιπροσωπεύει το κάθε ένα ...και πως θα τα χρησιμοποιήσουμε στην ιστορία μας......στη συνέχεια χωριστήκαμε σε ομάδες και πήραμε από ένα καπέλο...
-τα παιδιά που είχαν το άσπρο καπέλο ( πληροφορίες) μας είπαν τα εξής:
-η ιστορία μας λέγεται το κοτοπουλάκι μου
- οι ήρωες είναι το κοριτσάκι , οι κότες , οι γονείς, ο αδελφός, τα αυγά και τα κοτοπουλάκια που ζουν στο κοτέτσι
-τα παιδιά που είχαν το πράσινο καπέλο ( ιδέες, λύσεις, προτάσεις )πρότειναν να βάλουμε το αυγό στον ήλιο να ζεσταθεί
-τα παιδιά με το κόκκινο καπέλο (συναισθήματα) μας είπαν τι ένιωσαν ακούγοντας την ιστορία::
-όταν έσπασε το αυγό τρόμαξα
-χάρηκα πολύ που γεννήθηκε το κοτοπουλάκι
-όταν το ζέσταινε η κλωσσομηχανή φοβόμουν μην σταματήσει να δουλεύει
-χάρηκα όταν έσπασε το αυγό γιατί ήθελα να το φάω
-φοβόμουν μην εκραγεί η κλωσσομηχανή
-η ομάδα με το μαύρο καπέλο (μειονεκτήματα, αδυναμίες) μας είπε:
-δεν μου άρεσε που έσπασε το αυγό και έπεσε κάτω
-ούτε όταν η γάτα το μύρισε
- δεν μου άρεσε που δεν είχε το αυγό μέσα κοτοπουλάκι
-δεν μου άρεσε που το αυγό ήταν στην κλωσσομηχανή..
η ομάδα με το κίτρινο καπέλο ( οφέλη, τι μου άρεσε) μας είπε:
-μου άρεσε που η μαμά και το κορίτσι έδωσαν το κοτοπουλάκι στη μαμά του,
-μου άρεσε που η μηχανή ζέσταινε το αυγό
-μου άρεσε που δεν έσπασε το τζάμι της κλωσσομηχανής
- μου άρεσε που η μαμά κότα και το κοτοπουλάκι της έζησαν ευτυχισμένοι,
-ήταν ωραίο που η κότα γέννησε το αυγό..
τα παιδιά με το μπλε καπέλο ( σκέψεις, αποτελέσματα ) μας είπαν:
-με τα καπέλα μου έρχονται σκέψεις
-μου δείχνουν πως να σκεφτώ, μου λένε τι να κάνω
-έχουν οδηγίες..
στη συνέχεια πορευτήκαμε ..ακολουθώντας τις προτάσεις των παιδιών....βάλαμε το αυγό να ζεσταθεί στον ήλιο και περιμέναμε να ανοίξει...( η λύση που δόθηκε από το πράσινο καπέλο)
είπαμε και γράψαμε τη σκέψη μας
παρατηρήσαμε και μάθαμε το χρόνο που χρειάζεται ένα αυγό για να γεννηθεί
γίναμε μικροί καλλιτέχνες ...το κοτοπουλάκι μου
στο κοτέτσι
και η ιστορία μας .....
στη συνέχεια προσπάθησα να επεξεργαστώ το παραμύθι με τη μέθοδο του Edward De Bono : τα έξι καπέλα της σκέψης...στο ιστολόγιο της Τάνιας Μάνεση αναζήτησα υπάρχει εκτενής αναφορά , καρτέλες αναφοράς και χρήσιμες συνδέσεις...αρχικά παρουσίασα στα παιδιά τα καπέλα ....τους εξήγησα με απλά λόγια ...τι αντιπροσωπεύει το κάθε ένα ...και πως θα τα χρησιμοποιήσουμε στην ιστορία μας......στη συνέχεια χωριστήκαμε σε ομάδες και πήραμε από ένα καπέλο...
-τα παιδιά που είχαν το άσπρο καπέλο ( πληροφορίες) μας είπαν τα εξής:
-η ιστορία μας λέγεται το κοτοπουλάκι μου
- οι ήρωες είναι το κοριτσάκι , οι κότες , οι γονείς, ο αδελφός, τα αυγά και τα κοτοπουλάκια που ζουν στο κοτέτσι
-τα παιδιά που είχαν το πράσινο καπέλο ( ιδέες, λύσεις, προτάσεις )πρότειναν να βάλουμε το αυγό στον ήλιο να ζεσταθεί
-τα παιδιά με το κόκκινο καπέλο (συναισθήματα) μας είπαν τι ένιωσαν ακούγοντας την ιστορία::
-όταν έσπασε το αυγό τρόμαξα
-χάρηκα πολύ που γεννήθηκε το κοτοπουλάκι
-όταν το ζέσταινε η κλωσσομηχανή φοβόμουν μην σταματήσει να δουλεύει
-χάρηκα όταν έσπασε το αυγό γιατί ήθελα να το φάω
-φοβόμουν μην εκραγεί η κλωσσομηχανή
-η ομάδα με το μαύρο καπέλο (μειονεκτήματα, αδυναμίες) μας είπε:
-δεν μου άρεσε που έσπασε το αυγό και έπεσε κάτω
-ούτε όταν η γάτα το μύρισε
- δεν μου άρεσε που δεν είχε το αυγό μέσα κοτοπουλάκι
-δεν μου άρεσε που το αυγό ήταν στην κλωσσομηχανή..
η ομάδα με το κίτρινο καπέλο ( οφέλη, τι μου άρεσε) μας είπε:
-μου άρεσε που η μαμά και το κορίτσι έδωσαν το κοτοπουλάκι στη μαμά του,
-μου άρεσε που η μηχανή ζέσταινε το αυγό
-μου άρεσε που δεν έσπασε το τζάμι της κλωσσομηχανής
- μου άρεσε που η μαμά κότα και το κοτοπουλάκι της έζησαν ευτυχισμένοι,
-ήταν ωραίο που η κότα γέννησε το αυγό..
τα παιδιά με το μπλε καπέλο ( σκέψεις, αποτελέσματα ) μας είπαν:
-με τα καπέλα μου έρχονται σκέψεις
-μου δείχνουν πως να σκεφτώ, μου λένε τι να κάνω
-έχουν οδηγίες..
στη συνέχεια πορευτήκαμε ..ακολουθώντας τις προτάσεις των παιδιών....βάλαμε το αυγό να ζεσταθεί στον ήλιο και περιμέναμε να ανοίξει...( η λύση που δόθηκε από το πράσινο καπέλο)
είπαμε και γράψαμε τη σκέψη μας
παρατηρήσαμε και μάθαμε το χρόνο που χρειάζεται ένα αυγό για να γεννηθεί
γίναμε μικροί καλλιτέχνες ...το κοτοπουλάκι μου
στο κοτέτσι
και η ιστορία μας .....
Εξαιρετική προσέγγιση, Λία μου. Χίλια μπράβο.
ΑπάντησηΔιαγραφή