Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2018

Ο Δράκος του φόβου

Οι δράκοι κυκλοφορούν συχνά στην τάξη μας εφέτος. Άλλοι είναι καλοί, άλλοι είναι κακοί, άλλοι ανήκουν στη σφαίρα του μύθου κι έρχονται από πολύ παλιά, άλλοι ανήκουν στον κόσμο του σύγχρονου παραμυθιού και ξεπετάγονται μέσα από τις σελίδες των βιβλίων μας.



Από ένα βιβλίο ξεπήδησε και ο Δράκος του φόβου. Ένας δράκος που μεγάλωνε κάθε βράδυ μέσα στην σκέψη ενός μικρού παιδιού και έπαιρνε δύναμη από τους φόβους του. Από εκείνους τους φόβους που δημιουργούσε το σκοτάδι της νύχτας, λίγο πριν κοιμηθεί. Όλα το φόβιζαν. Οι σκιές των δέντρων, το τρίξιμο του παράθυρου, το τρέμουλο της κουρτίνας. Όλα έπαιρναν τεράστιες διαστάσεις στο παιδικό μυαλό του και έτσι ο φόβος του μεγάλωνε κι αυτός κι έπαιρνε τη μορφή ενός τρομερού δράκου που γέμιζε με τη μορφή του όλο το δωμάτιο.
Μα τότε ... τότε μια όμορφη νεράιδα, έκανε την εμφάνιση της. Η πιο όμορφη και καλή του κόσμου! Η μαμά του!
Που διασκέδαζε τους φόβους του, τους μεταμόρφωνε σε όμορφες εικόνες και σκέψεις και μ΄ ένα φιλί τους εξαφάνιζε. Κι ο δράκος του φόβου σαν ένα μπαλόνι άδειαζε με μιας και γέμιζε την παιδική σκέψη με πολύχρωμο χαρτοπόλεμο!

Ένα υπέροχο βιβλίο της Σοφίας Κράλλη (εκδ. Διάπλαση) ήταν η αφορμή να μιλήσουμε και να απομυθοποιήσουμε τους φόβους μας.

Ποιοι οι φόβοι που ταράζουν τα όνειρά μας; Τι είναι αυτό που μας τρομάζει περισσότερο; μεγάλη σκέψη, μεγάλη συζήτηση. Πολλοί οι φόβοι, που κάθε βράδυ τρυπώνουν στο δωμάτιό μας. Αλλά τι έκπληξη, η μαμά μας τους εξαφανίζει όλους και τελικά κοιμόμαστε κι εμείς σαν τον μικρό ήρωα του παραμυθιού ήρεμοι μέχρι το πρωί!

Ας το ζωγραφίσουμε! Ας του δώσουμε μορφή μέσα από τα χρώματά μας! Έτσι θα μπορέσουμε να δούμε πώς δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια σκέψη που μπορούμε απλά να την μεταμορφώσουμε.




Κι ύστερα να ένα γράμμα. Το Φφ του φόβου, που φαντάζει τόσο τρομακτικό! Είναι όμως;
Μπα, όχι! Έτσι όπως εμείς το φτιάξαμε μάλλον διασκεδαστικό είναι!




Μα λοιπόν που τελικά με μια σκέψη, μπορούμε να έχουμε μόνο όμορφα όνειρα να μας συντροφεύουν το βράδυ! Κι ο δράκος του φόβου έγινε ένα ξεφούσκωτο μπαλόνι που δεν μας τρομάζει πια.



Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου