Ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά

Με αφόρμηση το υπέροχο βιβλίο της Φραντζέσκας Αλεξοπούλου Πετράκη

ονειρευτήκαμε....με τα μάτια μας ανοιχτά..και ζωγραφίσαμε το όνειρό μας...ονειρεύομαι ένα σκυλάκι που το πάω βόλτα, τον μπαμπά μου, τα παιχνίδια μου, το πάρτυ Χαλογουιν,ονειρεύομαι ,ότι είμαι σε ένα διαστημόπλοιο, ή ότι βρίσκομαι στο διάστημα, στην παραλία,ονειρεύομαι το ουράνιο τόξο ,ένα αμάξι και μια γουρούνα,ονειρεύομαι ότι είμαι πάνω σε μια καμήλα.....

ονειρεύομαι και μοιράζομαι το όνειρο μου...δίνω το χέρι μου ,πιάνω το δικό σου και σου φωνάζω, ότι, εγώ είμαι εδώ για σένα...

ζωγραφίζω το όνειρο που με τρομάζει.

δημιουργώ με χρώματα φωτεινά την καλή γυναίκα αράχνη..την Ασιμπακάασι, της φυλής των Οτζίμπουε, είναι πολύ όμορφη και φροντίζει για όλα τα πλάσματα,σκύβει πάνω από την κούνια ή το κρεβάτι των παιδιών και υφαίνει έναν αόρατο ιστό, ένα λεπτό και ντελικάτο ύφασμα που μπορεί και  παγιδεύει όλα τα κακά όνειρα και να τα εξαφανίζει...τίποτε κακό δεν μπορεί να συμβεί γιατί τα αρνητικά στοιχεία κολλάνε  στον ιστό της , μέχρι το πρωί που το φως της ημέρας φέρνει όλα τα καλά

είναι τόσο ωραίο να διώχνεις μακριά ,ότι σε τρομάζει ...κράτησε ότι σε ευχαριστεί , ότι σε κάνει να νιώθεις χαρά και ευτυχία ..φτιάξε την δική σου ονειροπαγίδα .....άπλωσε τον ιστό σου , πρόσθεσε τα χρώματα της χαράς ..............

άπλωσε το χέρι ....να γίνουμε μια μεγάλη παρέα..

να δημιουργήσουμε .....και να ταξιδέψουμε στον όμορφο κόσμο των ονείρων μας αγκαλιά με τη δική μας  ονειροπαγίδα ..

Λία Σιαμέτη