Η μανούλα μου γιορτάζει

Μόνο εσύ είσαι το  θεμέλιο
που χτίζεται η ζωή

είπε ο Γ.Αθάνας για τη μητέρα

Μανούλα μου γλυκιά

Ήμουν μωρό, με τάισες στο στόμα
Ήμουν παιδί , μου τίναξες το χώμα
Πήγα σχολειό, μου έμαθες το ποίημα
Στις διακοπές, μου έδειξες το κύμα
Για όλες τις φορές που σε χρειάστηκα
Για τότε που για μένα μόνο νοιάστηκα
Μάνα , σ ευχαριστώ

Στον πυρετό, σιμά στο προσκεφάλι
Με τα φιλιά σου έδιωχνες τη ζάλη
Και σαν κυλούσανε τα δάκρυά μου
Η αγκαλιά σου ήταν γιατρειά μου
Για όλες τις φορές που σε χρειάστηκα
Για τότε που για μένα μόνο νοιάστηκα
Μάνα σ ευχαριστώ

Την Κυριακή παιχνίδι ως το γέμα
Στα γόνατα, μου σκούπιζες το αίμα
Στη γειτονιά με γύρευες βραδάκι
Αλλού ξεχνιόμουν, τόσο δα παιδάκι
Για όλες τις φορές που σε χρειάστηκα
Για τότε που για μένα μόνο νοιάστηκα
Μάνα σ ευχαριστώ

Σαν ήρθαν έννοιες , βάσανα μεγάλα
Μαζί ξανά τα λέγαμε στη σάλα
Σε κάθε ήττα ήσουν στο πλευρό μου
Ψηλά κοιτώ και κάνω το σταυρό μου
Για όλες τις φορές που σε χρειάστηκα
Για τότε που για μένα μόνο νοιάστηκα
Σε αποχαιρετώ....
Και αν ποτέ σε πίκρανα, συγγνώμη σου ζητώ...

                                                                                               

Σε αγαπώ πολύ