Οι Δράκοι της Καταιγίδας και της Βροχής

Και ξαφνικά, εκεί που παίζαμε, ξέσπασε καταιγίδα.

 Η βροχή, έπεφτε δυνατή, οι αστραπές φώτιζαν τον ουρανό και εμείς αμέσως σκεφτήκαμε ότι δεν μπορεί ... κάποιος δράκος τα κάνει όλα αυτά!

Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Απόλλων και Πύθων

Βουτιά στην ελληνική μυθολογία το επόμενο ταξίδι μας στον κόσμο των δράκων και γνωρίσαμε τον Δράκο-Φίδι Πύθων.

Ο Πύθων ήταν φοβερό τέρας και χθόνια θεότητα της Ελληνικής μυθολογίας. Είχε σώμα φιδιού και φύλαγε το Μαντείο των Δελφών. Τον είχε γεννήσει η Γαία από την λάσπη του κατακλυσμού του Δευκαλίωνα. Ο Πύθων ζούσε σε ένα σπήλαιο και προστάτευε το ιερό της Γαίας όπου ήταν αφιερωμένος αρχικά ο ιερός χώρος. Τον Πύθωνα σκότωσε ο θεός Απόλλων, μωρό ακόμα, γιατί με την βοήθεια της θεάς Ήρας κυνηγούσε την μητέρα του για να εμποδίσει την γέννηση του. Στην ενέργειά του αυτή τον βοήθησε και ο θεός Ήφαιστος, που του έφτιαξε και έδωσε την χρυσή του φαρέτρα με τα χρυσά του βέλη. Από τότε το ιερό αφιερώθηκε στον Απόλλωνα και η ιέρεια του μαντείου ονομαζόταν Πυθία.

Σχεδιάσαμε λοιπόν τον Πύθων - φίδι

Μεταμορφώσαμε το Α σε Απόλλων και το Π σε Πύθων

Ζωγραφίσαμε τη δική μας εκδοχή του μύθου

 

Μετρήσαμε τα γράμματα στις λέξεις ΠΥΘΩΝ, ΑΠΟΛΛΩΝ και ΔΕΛΦΟΙ

Και τέλος πλάσαμε τον Πύθωνα με πλαστελίνη.

Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Δράκος; Ποιος δράκος

Το μαγικό μας ταξίδι στον κόσμο των δράκων των παραμυθιών συνεχίζεται με αμείωτο ενδιαφέρον.

Αυτή τη φορά ένας "ανώνυμος", αλλά τεράστιος δράκος, μας κάλεσε να τον ανακαλύψουμε μέσα στην υπέροχη ιστορία του Hook Jason, όπου ένας παππούς με τον εγγονό του και το σκύλο του, ψάχνουν να βρουν τον δράκο που κρύβεται γύρω τους. Μα είναι ένας τελικά; Ή πολλοί; Και που κρύβονται, τι μορφές παίρνουν;

Ένα μαγικό βιβλίο που μέσα από την ανάγλυφη εικνογράφηση του μας καλεί όχι μόνο να ανακαλύψουμε, (και να μετρήσουμε) αλλά και να αγγίξουμε τους δράκους που κρύβονται στις σελίδες του.

Μέσα από αυτό, γνωρίσαμε λεξούλες που ρωτάνε, όπως "ποιος", "που", "πότε"

Τη λέξη ΔΡΑΚΟΣ σε κεφαλαία και μικρά γράμματα

Μιας και δεν είχε όνομα, του δώσαμε εμείς, ζωγραφίζοντας τον παράλληλα με τον δικό μας τρόπο

Ψάξαμε και βρήκαμε τους δράκους στις εικόνες του βιβλίου

Αλλά μεταμορφωθήκαμε και σε δράκο, με την μάσκα που έμοιαζε πολύ στον δράκο του βιβλίου.

Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Ο Καπετάνιος Πφφφ κι ο κόκκινος δράκος

Δράκοι και πάλι δράκοι. Συνεχίζοντας το ταξίδι μας στον μαγικό τους κόσμο, αυτή τητ φορά συναντήσαμε έναν διαφορετικό δράκο.Έναν κόκκινο δράκο, που αν και φτιαγμένος από χαρτί είχε μαγικές ικανότητες και όριζε τους ανέμους σε ένα μακρινό νησί.

Εκεί ζούσε ο Πφφφ, ένα μικρό αγόρι που αναστέναζε βαθιά, (από κει βγήκε και το όνομά του). Γιατί από την ώρα που γεννήθηκε οι άνεμοι είχαν πάψει να φυσούν στο νησί του κι όλα ήταν βαρετά και χωρίς ουσία: ποτέ δεν υπήρχε κύμα στη θάλασσα, δεν γύριζαν οι μεγάλες ρόδες των ανεμόμυλων, δεν έπαιζαν τα παραθυρόφυλλα και μια κουραστική ηρεμία επικρατούσε παντού.
Μέχρι που ανακάλυψε σε ένα παλιό μπαούλο ένα παράξενο κόκκινο δράκο, ένα παιχνίδι που ήθελε να πετάξει ψηλά στον ουρανό, αλλά δεν τα κατάφερνε, ένα παιχνίδι απαγορευμένο από τον λαίμαργο βασιλιά του νησιού που το μόνο που ήθελε ήταν να τρώει τα ψάρια που οι φτωχοί ψαράδες έπιαναν καθημερινά, ταξιδεύοντας πολύ μακριά στο πέλαγος.
Σε ένα τέτοιο ταξίδι, σαν λαθρεπιβάτης, ο μικρός Πφφ, ακολούθησε τον πατέρα του και τους άλλους ψαράδες προεκιμένου να σώσει το κόκκινο παιχνίδι του που ο πατέρας του είχε σκοπό να πετάξει στη θάλασσα μιας και πίστευε ότι θ απροκαλούσε μόνο κακό στο μικρό γιο του.
Μα αυτό το ταξίδι ήταν και η αφορμή να ξαναβγεί στην επιφάνεια το μυστικό του κόκκινου δράκου και να ξανάρθουν οι άνεμοι στο μικρό νησί.
Ο κόκκινος (και ένας πράσινος) δράκος ήταν οι άρχοντες των ανέμων και ήταν το δώρο στον παππού του Πφφ με την προϋπόθεση να μη πιάνει φτερωτά ψάρια. Όταν όμως οι ψαράδες, αναγκάστηκαν κάτω από την πίεση του λαίμαργου βασιλιά να ψαρεύουν και φτερωτά ψάρια, και οι δράκοι θεωρήθηκαν κακό ( ο πράσινος καταστράφηκε και ο κόκκινος κρύφτηκε σε ένα παλιό μπαούλο), τότε έπαψαν κα υπάρχουν και ΄νεμοι στο νησί
Μα τώρα όλα άλλαξαν και επανήλθε η ισορροπία. Και οι άνεμοι ξανά φυσούν και ο ουρανός γέμισε από χαρταετούς.
Ένα υπέροχο βιβλίο από τις εκδόσεις Λιβάνη, με παραμυθένια εικονογράφηση και έξυπνο κείμενο!

Συζητήσαμε πώς μπορεί η ζωή χωρίς άνεμο να είναι. κι ύστερα ζωγραφίσαμε τι μας άρεσε από το παραμύθι

Μετά βγάλαμε όλο μας το ταλέντο δημιουργώντας κόκκινους δράκους.

Και τέλος παίξαμε με τους αριθμούς που βρήκαμε στο όμορφο παραμύθι.

 Σκλαβενίτη Χρυσούλα

Ο Ιάσονας και το Χρυσόμαλλο Δέρας

Να κι ένας δράκος, σε δεύτερο ρόλο βέβαια, αλλά δεν έπαυε να είναι τρομακτικός. Είναι αυτός ο τρομερός σε όψη, που ήταν άγρυπνος, φύλακας του Χρυσόμαλλου Δέρατος.
Ένα χρυσό δέρμα ενός κριαριού.
Για χάρη του ο μυθικός ήρωας, Ιάσονας, ξεκίνησε την μεγαλύτερη εκστρατεία της μυθολογίας, την Αργοναυτική Εκστρατεία με στόχο να πάρει το Χρυσόμαλλο Δέρας, να το δωρίσει τον θείο του τον Πελία που υποτίθεται θα του έδινε πίσω το θρόνο του πατέρα του, τον θρόνο της Ιωλκού!

Αλλά ας ξεκινήσουμε από το Χρυσόμαλλο Δέρας.

Στην Βοιωτία βασίλευε κάποτε ο Αθάμας με την θεά γυναίκα του τη Νεφέλη και τα δυο τους παιδιά, τον Φρίξο και την Έλλη. Μα ο Αθάμας έδιωξε τη γυναίκα του και παντρεύτηκε την Ινώ, μια κακιά γυναίκα που μισούσε τα παιδιά του κι ήθελε το κακό τους. Με αφορμή μια δύσκολη κατάσταση για την πόλη τους, και εξαγοράζοντας τους απεσταλμένους του βασιλιά στο Μαντείο των Δελφών, κατάφερε να πείσει το βασιλιά να θυσιάσει τα παιδιά του.
Μα η Νεφέλη έστειλε την τελευταία στιγμή ένα κριάρι με χρυσό δέρμα και έσωσε τα δυο παιδιά. Το κριάρι, πέταξε στον ουρανό με κατεύθυνση την μακρινή Κολχίδα. Πετώντας πάνω από ένα στενό πέρασμα θάλασσας η Έλλη έχασε την ισορροπία της και έπεσε στη θάλασσα, δίνοντας το όνομά της (Ελλήσποντος) στο πέρασμα αυτό! Μόνος ο Φρίξος έφτασε στην Κολχίδα, παντρεύτηκε την κόρη του βασιλιά Αιήτη και θυσίασε το κριάρι στους θεούς που τον έσωσαν. Το δέρμα του το κρέμασε σε ένα δέντρο σε ένα μακρινό δάσος κι έβαλαν να το φυλάει ένας ακοίμητος δράκος.

Χρόνια αργότερα, ο Ιάσονας με το όμορφο πλοίο του την Αργώ και με συντροφιά όλους τους μεγάλους ήρωες της μυθολογίας, φτάνει μετά από περιπέτειες στην Κολχίδα, και καταφέρνει με τη βοήθεια και τις ραδιουργίες  της Μήδειας, κόρης επίσης του Αιήτη και μάγισσας, να νικήσει το δράκο και να πάρει το Χρυσόμαλλο Δέρας.

Αρχικά ζωγραφίσαμε ό,τι μας ενέπνευσε από την ιστορία του Φρίξου και της Έλλης.

Στη συνέχεια, καθώς ο Ιάσονας παρουσιάστηκε μονοσάνδαλος στο θείο του Πελία, για να διεκδικήσει το θρόνο του, φτιάξαμε κι εμείς το δικό μας σανδάλι.

Και μετά η μαγική Αργώ το πανέμορφο πλοίο που μετέφερε τους ήρωες στη μακρινή Κολχίδα. 

Αλλά και δράκος που φύλαγε το Χρυσόμαλλο Δέρας, που φάνηκε μέσα από το γράμμα Χχ

Και μια ασκησούλα εμπέδωσης! 

Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Ο Δράκος του φόβου

Οι δράκοι κυκλοφορούν συχνά στην τάξη μας εφέτος. Άλλοι είναι καλοί, άλλοι είναι κακοί, άλλοι ανήκουν στη σφαίρα του μύθου κι έρχονται από πολύ παλιά, άλλοι ανήκουν στον κόσμο του σύγχρονου παραμυθιού και ξεπετάγονται μέσα από τις σελίδες των βιβλίων μας.

Από ένα βιβλίο ξεπήδησε και ο Δράκος του φόβου. Ένας δράκος που μεγάλωνε κάθε βράδυ μέσα στην σκέψη ενός μικρού παιδιού και έπαιρνε δύναμη από τους φόβους του. Από εκείνους τους φόβους που δημιουργούσε το σκοτάδι της νύχτας, λίγο πριν κοιμηθεί. Όλα το φόβιζαν. Οι σκιές των δέντρων, το τρίξιμο του παράθυρου, το τρέμουλο της κουρτίνας. Όλα έπαιρναν τεράστιες διαστάσεις στο παιδικό μυαλό του και έτσι ο φόβος του μεγάλωνε κι αυτός κι έπαιρνε τη μορφή ενός τρομερού δράκου που γέμιζε με τη μορφή του όλο το δωμάτιο.
Μα τότε ... τότε μια όμορφη νεράιδα, έκανε την εμφάνιση της. Η πιο όμορφη και καλή του κόσμου! Η μαμά του!
Που διασκέδαζε τους φόβους του, τους μεταμόρφωνε σε όμορφες εικόνες και σκέψεις και μ΄ ένα φιλί τους εξαφάνιζε. Κι ο δράκος του φόβου σαν ένα μπαλόνι άδειαζε με μιας και γέμιζε την παιδική σκέψη με πολύχρωμο χαρτοπόλεμο!

Ένα υπέροχο βιβλίο της Σοφίας Κράλλη (εκδ. Διάπλαση) ήταν η αφορμή να μιλήσουμε και να απομυθοποιήσουμε τους φόβους μας.

Ποιοι οι φόβοι που ταράζουν τα όνειρά μας; Τι είναι αυτό που μας τρομάζει περισσότερο; μεγάλη σκέψη, μεγάλη συζήτηση. Πολλοί οι φόβοι, που κάθε βράδυ τρυπώνουν στο δωμάτιό μας. Αλλά τι έκπληξη, η μαμά μας τους εξαφανίζει όλους και τελικά κοιμόμαστε κι εμείς σαν τον μικρό ήρωα του παραμυθιού ήρεμοι μέχρι το πρωί!

Ας το ζωγραφίσουμε! Ας του δώσουμε μορφή μέσα από τα χρώματά μας! Έτσι θα μπορέσουμε να δούμε πώς δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια σκέψη που μπορούμε απλά να την μεταμορφώσουμε.

Κι ύστερα να ένα γράμμα. Το Φφ του φόβου, που φαντάζει τόσο τρομακτικό! Είναι όμως;
Μπα, όχι! Έτσι όπως εμείς το φτιάξαμε μάλλον διασκεδαστικό είναι!

Μα λοιπόν που τελικά με μια σκέψη, μπορούμε να έχουμε μόνο όμορφα όνειρα να μας συντροφεύουν το βράδυ! Κι ο δράκος του φόβου έγινε ένα ξεφούσκωτο μπαλόνι που δεν μας τρομάζει πια.

Χρυσούλα Σκλαβενίτη

Ένας δράκος με πολλά κεφάλια: Η Λερναία Ύδρα

Μετά τον Μπατλό τον καλό δράκο, ένας άλλος δράκος, όχι και τόσο καλός, επισκέφτηκε την τάξη μας.
Αυτήν την φορά ερχόταν από το μακρινό παρελθόν, από τα χρόνια του μύθου, από την εποχή των θεών και των ηρώων.

Πρόκειται για τη Λερναία Ύδρα, το τρομακτικό δράκο-φίδι με τα εννέα κεφάλια που ζούσε στη λίμηνη Λέρνη στην Αργολίδα και προκαλούσ τον τρόμο στους χωρικούς καταστρέφοντας τις καλλιέργιες τους, τρώγοντας τα ζώα τους και μερικές φορές και τους ίδιους.

Δεν ήταν ένας απλός δράκος. Είχε εννιά κεφάλια και ο μυθικός ήρωας Ηρακλής ανέλαβε να τον σκοτώσει για να γλυτώσει την περιοχή από τα δεινά που προκαλούσε. Με τη βοήθεια του ανηψιού του Ιόλαου, βρέθηκε στην περιοχή. Με το παρουσιάστηκε μπροστά του ο τρομερός δράκος, ο Ηρακλής του έκοψε το πρωτο κεφάλι. Αλλά τι τρομακτικό, στη θέση του κομμένου κεφαλιού, ξεφύτρωσαν δύο. Καθε φορά που ο ήρωας έκοβε ένα κεφάλι του, έβγαιναν δυο.
Ο ήρωας τότε σκέφτηκε τι θα ΄πρεπε να κάνει και ζήτησε από τον Ιόλαο να καίει με φωτιά την πληγή στο δράκο κάθε φορά που έκοβε ένα κεφάλι. Έτσι έπαψαν να ξεφτρυνωνουν νέα κεφάλια και κατάφερε και εξολόθρευσε το φοβερό δράκο, σώζωντας την περιοχή από τον πανικό που προκαλούσε.

Η Λερναία Ύδρα μας ενθουσίασε, τόσο για τα πολλά της κεφάλια αλλά και το γεγονός ότι ο Ηρακλής είναι από τους αγαπημένους ήρωες των παιδιών.

Μαζί της μάθαμε το γράμμα Ηη από τον Ηρακλή που το μεταμορφώσαμε σε Ηρακλή και Λερναία Ύδρα.

Ζωγραφίσαμε την Λερναία Ύδρα

Μάθαμε να γράφουμε τον τίτλο του μύθου

Και φτιάξαμε το τρομερό δράκο με πλαστελίνες

Μετρήσαμε ως το 9, όσα και τα κεφάλια του δράκου, συζητήσαμε και είδαμε στο Youtube διάφορες εκδοχές τυ μύθου. Μελετήσαμε επίσης πολλά γλυπτά, ζωγραφικούς πίνακες και εινογραφήσεις με το συγκεκριμένο θέμα.

Ανυπομονούμε να γνωρίσουμε τον επόμενο δράκο μας!

Χρυσούλα Σκλαβενίτη