Να κι ένας δράκος, σε δεύτερο ρόλο βέβαια, αλλά δεν έπαυε να είναι τρομακτικός. Είναι αυτός ο τρομερός σε όψη, που ήταν άγρυπνος, φύλακας του Χρυσόμαλλου Δέρατος.
Ένα χρυσό δέρμα ενός κριαριού.
Για χάρη του ο μυθικός ήρωας, Ιάσονας, ξεκίνησε την μεγαλύτερη εκστρατεία της μυθολογίας, την Αργοναυτική Εκστρατεία με στόχο να πάρει το Χρυσόμαλλο Δέρας, να το δωρίσει τον θείο του τον Πελία που υποτίθεται θα του έδινε πίσω το θρόνο του πατέρα του, τον θρόνο της Ιωλκού!
Αλλά ας ξεκινήσουμε από το Χρυσόμαλλο Δέρας.
Στην Βοιωτία βασίλευε κάποτε ο Αθάμας με την θεά γυναίκα του τη Νεφέλη και τα δυο τους παιδιά, τον Φρίξο και την Έλλη. Μα ο Αθάμας έδιωξε τη γυναίκα του και παντρεύτηκε την Ινώ, μια κακιά γυναίκα που μισούσε τα παιδιά του κι ήθελε το κακό τους. Με αφορμή μια δύσκολη κατάσταση για την πόλη τους, και εξαγοράζοντας τους απεσταλμένους του βασιλιά στο Μαντείο των Δελφών, κατάφερε να πείσει το βασιλιά να θυσιάσει τα παιδιά του.
Μα η Νεφέλη έστειλε την τελευταία στιγμή ένα κριάρι με χρυσό δέρμα και έσωσε τα δυο παιδιά. Το κριάρι, πέταξε στον ουρανό με κατεύθυνση την μακρινή Κολχίδα. Πετώντας πάνω από ένα στενό πέρασμα θάλασσας η Έλλη έχασε την ισορροπία της και έπεσε στη θάλασσα, δίνοντας το όνομά της (Ελλήσποντος) στο πέρασμα αυτό! Μόνος ο Φρίξος έφτασε στην Κολχίδα, παντρεύτηκε την κόρη του βασιλιά Αιήτη και θυσίασε το κριάρι στους θεούς που τον έσωσαν. Το δέρμα του το κρέμασε σε ένα δέντρο σε ένα μακρινό δάσος κι έβαλαν να το φυλάει ένας ακοίμητος δράκος.
Χρόνια αργότερα, ο Ιάσονας με το όμορφο πλοίο του την Αργώ και με συντροφιά όλους τους μεγάλους ήρωες της μυθολογίας, φτάνει μετά από περιπέτειες στην Κολχίδα, και καταφέρνει με τη βοήθεια και τις ραδιουργίες της Μήδειας, κόρης επίσης του Αιήτη και μάγισσας, να νικήσει το δράκο και να πάρει το Χρυσόμαλλο Δέρας.
Αρχικά ζωγραφίσαμε ό,τι μας ενέπνευσε από την ιστορία του Φρίξου και της Έλλης.
Στη συνέχεια, καθώς ο Ιάσονας παρουσιάστηκε μονοσάνδαλος στο θείο του Πελία, για να διεκδικήσει το θρόνο του, φτιάξαμε κι εμείς το δικό μας σανδάλι.
Ένα χρυσό δέρμα ενός κριαριού.
Για χάρη του ο μυθικός ήρωας, Ιάσονας, ξεκίνησε την μεγαλύτερη εκστρατεία της μυθολογίας, την Αργοναυτική Εκστρατεία με στόχο να πάρει το Χρυσόμαλλο Δέρας, να το δωρίσει τον θείο του τον Πελία που υποτίθεται θα του έδινε πίσω το θρόνο του πατέρα του, τον θρόνο της Ιωλκού!
Αλλά ας ξεκινήσουμε από το Χρυσόμαλλο Δέρας.
Στην Βοιωτία βασίλευε κάποτε ο Αθάμας με την θεά γυναίκα του τη Νεφέλη και τα δυο τους παιδιά, τον Φρίξο και την Έλλη. Μα ο Αθάμας έδιωξε τη γυναίκα του και παντρεύτηκε την Ινώ, μια κακιά γυναίκα που μισούσε τα παιδιά του κι ήθελε το κακό τους. Με αφορμή μια δύσκολη κατάσταση για την πόλη τους, και εξαγοράζοντας τους απεσταλμένους του βασιλιά στο Μαντείο των Δελφών, κατάφερε να πείσει το βασιλιά να θυσιάσει τα παιδιά του.
Μα η Νεφέλη έστειλε την τελευταία στιγμή ένα κριάρι με χρυσό δέρμα και έσωσε τα δυο παιδιά. Το κριάρι, πέταξε στον ουρανό με κατεύθυνση την μακρινή Κολχίδα. Πετώντας πάνω από ένα στενό πέρασμα θάλασσας η Έλλη έχασε την ισορροπία της και έπεσε στη θάλασσα, δίνοντας το όνομά της (Ελλήσποντος) στο πέρασμα αυτό! Μόνος ο Φρίξος έφτασε στην Κολχίδα, παντρεύτηκε την κόρη του βασιλιά Αιήτη και θυσίασε το κριάρι στους θεούς που τον έσωσαν. Το δέρμα του το κρέμασε σε ένα δέντρο σε ένα μακρινό δάσος κι έβαλαν να το φυλάει ένας ακοίμητος δράκος.
Χρόνια αργότερα, ο Ιάσονας με το όμορφο πλοίο του την Αργώ και με συντροφιά όλους τους μεγάλους ήρωες της μυθολογίας, φτάνει μετά από περιπέτειες στην Κολχίδα, και καταφέρνει με τη βοήθεια και τις ραδιουργίες της Μήδειας, κόρης επίσης του Αιήτη και μάγισσας, να νικήσει το δράκο και να πάρει το Χρυσόμαλλο Δέρας.
Αρχικά ζωγραφίσαμε ό,τι μας ενέπνευσε από την ιστορία του Φρίξου και της Έλλης.
Στη συνέχεια, καθώς ο Ιάσονας παρουσιάστηκε μονοσάνδαλος στο θείο του Πελία, για να διεκδικήσει το θρόνο του, φτιάξαμε κι εμείς το δικό μας σανδάλι.
Και μετά η μαγική Αργώ το πανέμορφο πλοίο που μετέφερε τους ήρωες στη μακρινή Κολχίδα.
Αλλά και δράκος που φύλαγε το Χρυσόμαλλο Δέρας, που φάνηκε μέσα από το γράμμα Χχ
Και μια ασκησούλα εμπέδωσης!
Χρυσούλα Σκλαβενίτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου