Γιορτάζει η μανούλα μου

Σήμερα η ημέρα μας ήταν ξεχωριστή..αφήσαμε για λίγο τα ταξίδια και αφιερώσαμε πολύ πολύ χρόνο ,για να τιμήσουμε την αγαπημένη μας μαμά.....ή γιορτούλα μας ξεκίνησε με ένα γλυκό νανούρισμα..

στη συνέχεια άλλες μανούλες  μας είπαν κάποιο νανούρισμα που έλεγαν στα παιδιά τους ,όταν ήταν μικρά κι άλλες θυμήθηκαν το νανούρισμα που τους έλεγε η δική τους μητέρα...έπειτα αναφερθήκαμε στην ιστορία του εορτασμού της μητέρας από την αρχαιότητα ως και σήμερα..

Στην αρχαία Ελλάδα, μια γιορτή ανοιξιάτικη ήταν αφιερωμένη στη Θεά Γαία (Μητέρα Γη), μητέρα των θεών και των ανθρώπων. Αυτή ήταν και η πρώτη μορφή εορτασμού της Μητέρας.

Τη γιορτή αυτή διαδέχθηκε η γιορτή η αφιερωμένη στην κόρη της Γαίας, τη Ρέα. Η Ρέα ήταν η σύζυγος του Κρόνου και η Μητέρα του Δία και όλων των Θεών της αρχαίας Ελλάδας.

Στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, συναντάμε τη Γιορτή της Μητέρας ως γιορτή αφιερωμένη στη Θεά Κυβέλη, που γινόταν κάθε Μάρτιο.

Στη συνέχεια, φτάνουμε στην Αγγλία του 15ου-16ου αι. μ.Χ., όπου γιορταζόταν η "Mothering Sunday", δηλ. η "Κυριακή της Μητέρας", την 4η Κυριακή της Σαρακοστής, και ήταν αφιερωμένη στις μητέρες. Εκείνη τη μέρα όλοι οι υπηρέτες έπαιρναν από τα αφεντικά τους μία μέρα άδεια, για να επισκεφτούν τα σπίτια τους και να περάσουν την μέρα τους μαζί με τις μητέρες τους.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στις αρχές του 20ού αιώνα, η δασκάλα Άννα Τζάρβις (Anna Jarvis) από τη Φιλαδέλφεια, αγωνίστηκε για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, τη 2η Κυριακή του Μαΐου. Ήθελε να τιμήσει τη μητέρα της που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου το 1864. Οι αγώνες της Άννας Τζάρβις δικαιώθηκαν το 1914, όταν το Κογκρέσο όρισε την επίσημη εθνική Γιορτή της Μητέρας τη γιορτή αυτή.

Στην Ελλάδα, γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929, για να συνδυαστεί η Γιορτή αυτή με τη χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής. Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στη 2η Κυριακή του Μαΐου.

Εμείς, όμως, να δείχνουμε την αγάπη μας στη Μάνα μας όχι μόνο τη 2η Κυριακή του Μαΐου, αλλά κάθε μέρα και κάθε στιγμή, όπως και εκείνη μας δείχνει την αγάπη της κάθε στιγμή. Ανθοδέσμες, γλάστρες, σοκολατάκια είναι ασήμαντα δώρα μπροστά σε ένα φιλί και μια σφιχτή αγκαλιά που θα δίνουμε κάθε μέρα στη μάνα μας.

έπειτα ζητήσαμε από μία μαμά να μας διαβάσει ένα παραμύθι..επιλέξαμε το παραμύθι

παρακολουθήσαμε σε προβολή την παρακάτω ιστορία

 θυμηθήκαμε και οι μεγάλοι την δική μας μητέρα 
                                                                                                                                                                   έπειτα τα παιδιά τραγούδησαν το τραγούδι του Ζακ Στεφάνου

το γλυκό της το παιδί

και στη συνέχεια ζητήσαμε από τις μαμάδες να παίξουν εκείνες αντί για τα παιδιά..τι πιο ευχάριστο από μια πινιάτα

την οποία έφτιαξε για μας η κ.Μαρία Πάντου και την ευχαριστούμε πολύ..μέσα στην πινιάτα ήταν το δώρο μας για τις μανούλες ..τα παιδιά ζωγράφισαν μια κάρτα που ήταν  εκείνα με τη μαμά τους

στην εσωτερική πλευρά έγραψαν το στίχο από το τραγούδι του Ζακ Στεφάνου που τους άρεσε περισσότερο

τα  βάλαμε σε θήκη και στη συνέχεια μέσα στην πινιάτα..όταν άνοιξε η πινιάτα και έπεσαν οι κάρτες η κάθε μητέρα έδινε στην άλλη τον φάκελο με το όνομα του παιδιού της...επειδή όμως η κάθε μανούλα είναι και η ίδια παιδί και έχει τη δική της μητέρα αποφασίσαμε μαζί με το παιδάκι της η κάθε μια να φτιάξει μία κέρτα για τη δική της μητέρα

δώσαμε μικρά χαρτάκι και τους ζητήσαμε να ζωγραφίσουν τη μισή πλευρά η μαμά και την άλλη μισή το παιδί...την ζωγραφιά μας την τοποθετήσαμε  σε γλαστράκια βασιλικού

ακολούθησε πρωινός μπουφές με λαχταριστά εδέσματα και η μέρα μας ολοκληρώθηκε με την επίσκεψη της λαγουδίνας ( κ.Πάντου ) που ξετρέλανε τους μικρούς μας φίλους...