Ένα γλυκό κελάηδισμα...

Ένα γλυκό κελάηδισμα.... ακούστηκε από μακριά και το δυνατό φτερούγισμα των περιστεριών ..μας παρακίνησε να βγούμε στην αυλή μας...εκεί που τελειώνει ο προαύλιος μας χώρος υπάρχει μια διώροφη οικία...στην ταράτσα της κάθε μέρα μια συγκεκριμένη ώρα ο γείτονας δίνει το σύνθημα και τα περιστέρια πετούν όσο πιο ψηλά μπορούν..μια εικόνα τόσο όμορφη όσο και ο κόσμος των πουλιών...
ταξιδεύουν σαν σμήνη...είναι σαν μια αγαπημένη ομάδα

 χτίζουν τις φωλιές τους ...

δημιουργούν οικογένειες

φτερουγίζουν ανέμελα εδώ και εκεί

μερικές φορές κάθονται να ξεκουραστούν

και άλλες φορές ψάχνουν για τροφή...για να ταΐσουν τα μικρά τους

άλλα φωνάζουν δυνατά

και άλλα κελαηδούν γλυκά όπως η αηδόνα

μοιάζουν ..αλλά και διαφέρουν ...ένα όμως είναι σίγουρο... όταν τα παρατηρείς ..δεν μπορείς να τραβήξεις το βλέμμα σου μακριά