Φθινόπωρο και πάλι........φύλλα και χρώματα και ένας ήλιος μελαγχολικός

Φθινόπωρο και πάλι......το υποδεχτήκαμε συντροφιά με το μικρό μας πρίγκηπα.....θα είναι μαζί μας όλη τη χρονιά...θα μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας , τα όνειρα μας , θα μαθαίνουμε μέσα από την ιστορία του...και ίσως να σχεδιάσουμε και τα δικά μας ταξίδια...μπορεί όπως και εκείνος να καταφέρουμε να ανέβουμε πάνω στο αεροπλάνο , να φτάσουμε σε ένα σκοτεινό πλανήτη, ίσως να σταθούμε όρθιοι με κλειστά μάτια, μπορεί και να ανοίξουμε την κλειστή πόρτα να μπούμε μέσα , ακόμη και να πατήσουμε πάνω στα προβατάκια και  να φτάσουμε ψηλά , να προχωρήσουμε μπροστά και να γυρίσουμε το χρόνο γρήγορα, σίγουρα  θα αγγίξουμε τα  φθινοπωρινά φύλλα από το δέντρο της ζωής

αλλά και εκείνο το παράξενο δέντρο , το μπαομπάπ

 θα παρατηρήσουμε τα σπίτια που μοιάζουν με μανιτάρια.....και που πολλές φορές  θυμίζουν κύκλους
και σχήματα

 που είναι στολισμένα με  χρώματα σαν του ουράνιου τόξου....τον φθινοπωρινό μας ουρανό

και αν τύχει και κουραστούμε, αν λίγο αγχωθούμε , αν φοβηθούμε ότι δεν θα τα καταφέρουμε ...ΑΝ....ΑΝ....ΑΝ.....,  τότε θα θυμηθούμε ....