Μια βόλτα με την άμαξα...κι ένα φίδι τρομερό

Xειμώνας κι όμως εμείς ονειρευόμαστε την άνοιξη, καταπράσινα λιβάδια και λουλούδια να μοσχομυρίζουν...μια τέτοια χειμωνιάτικη μέρα πήγαμε βόλτα στην εξοχή..

το άλογο μας , έσερνε τη μοβ  άμαξα μας..μερικοί από εμάς προχωρήσαμε μπροστά, άλλοι ανέβηκαν στη ράχη του αλόγου, κάποιοι στάθηκαν μπροστά από την άμαξα, τρεις κάθισαν μέσα και οι υπόλοιποι έμειναν στο τέλος, όταν φτάσαμε στο δάσος, μαζέψαμε λουλούδια, παίξαμε μπάλα, ξεκουραστήκαμε και αργά το βράδυ γυρίσαμε πίσω

αυτή η βόλτα ήταν η αφορμή να μιλήσουμε για τα ζώα...ο κόσμος των ζώων είναι ένας κόσμος πολύχρωμος και μοναδικός

μιλήσαμε για είδη , τα χαρακτηριστικά τους, τον τρόπο αναπαραγωγής , την ανάπτυξη, την τροφή τους , την προσφορά τους στον άνθρωπο..

στη συνέχεια πειραματιστήκαμε , κόψαμε το περίγραμμα , χρωματίσαμε με τέμπερες,

 και να το αποτέλεσμα ..ένας ιπποπόταμος έτοιμος να αρπάξει την τροφή του 

έπειτα διαβάσαμε το παραμύθι

κλείσαμε τα μάτια και είδαμε 

στη συνέχεια αποτυπώσαμε στο χαρτί..τις εικόνες που μας ταξίδεψαν

το φίδι ανεβοκατεβαίνει

τρώει πόλεις

τρώει σκουπίδια

πέφτει στο ρυάκι

ο ποντικός σώζει το φίδι

το φίδι γίνεται φίλος με τον ποντικό

το φίδι πάει στο γιατρό

το φίδι πάει στο σχολείο

ρωτάμε τι;

το φίδι μας δεν τρώει πόλεις πια, γιατί, πήγε στο σχολείο , έχει πια διαβάσει και η ψυχή του έχει χορτάσει....γραμμές κάθετες, οριζόντιες, ανεβαίνουμε , κατεβαίνουμε και κύκλους κάνουμε..μετράμε ορόφους και δημιουργούμε πόλεις

ένα φίδι , όχι και τόσο τρομερό ...ένα φίδι μοναδικό

Λία Σιαμέτη