Διασκεδάζοντας με τους γονείς στο σχολείο μας -Χριστυγεννιάτικα και όχι μόνο, παιχνίδια

Η εβδομάδα που έφυγε ήταν πολύ διασκεδαστική για εμάς και ελπίζουμε και τους μαθητές μας και τους γονείς τους. Για πρώτη φορά τους καλέσαμε να παίξουν μαζί μας διάφορα χριστουγεννιάτικα και άλλα παιχνιδια, να γίνουν κι εκείνοι μαθητές στο νηπιαγωγείο μας για λίγο.

Στήσαμε μια σειρά από παιχνίδια, άλλα δική μας έμπνευσης και άλλα που δημιουργήθηκαν μετά από διαδικτυακή έρευνα και μεταμορφώσαμε την τάξη μας σε έναν μικρό δημιουργικό παιδότοπο.

Παράλληλα λειτούργησαν και εργαστήρια στα οποία τα νηπιάκια μας και οι γονείς ή οι παπππούδες τους δημιούργησαν κάρτες και γούρια. 

Ξεκινήσαμε λοιπόν με ένα δικής μας έμπνευσης παιχνίδι (στην πράξη του, γιατί το όνομά του το δανειστήκαμε από το βιβλίο "Τα δώρα της καρδιάς" της Μαριλένας Καββαδά), τον ΑΤΑΚΤΟΔΕΙΚΤΗ, το οποίο μπορούμε να πούμε ότι έκλεψε τις εντυπώσεις.

Η λογική του απλή:
Χωρίσαμε ένα (περίπου) κυκλικό χαρτόνι σε οχτώ ίσα κομμάτια τραβώντας διαγώνιες γραμμές και σε κάθε κομμάτι αντιστοιχήσαμε ένα διαφορετικό σχήμα (και χρώμα). Για δείκτη χρησιμοποιήσαμε ένα πλαστικό μπουκάλι από νερό ντυμένο με αλουμινόχαρτο και μάλιστα πονηρά καλέσαμε τους γονείς να παίξουν ....μπουκάλα.
Κάθε σχήμα (και χρώμα) είχε 6 (προς το παρόν) κάρτες οι οποίες έκρυβαν δοκιμασίες/αταξίες.
Γυρνούσαμε λοιπόν το μπουκάλι και ανάλογα σε ποιο σχήμα έδειχνε καθώς σταματούσε, επιλέγαμε μια από τις κάρτες (την πρώτη πάνω πάνω) που αντιστοιχούσε σε αυτό. Τη διαβάζαμε και έπρεπε να κάνουμε αυτό που ζητούσε.
Να πούμε τα κάλαντα
Να φουσκώσουμε μπαλόνια
Να κάνουμε κουτσό
Να φιλήσουμε το διπλάνό μας
Να παίξουμε τρίλιαζα
Να κάνουμε σχοινάκι
Και ένα σωσρό άλλες δοκιμασίες/αταξιες που μας διασκέδασαν πολύ!

Ύστερα παίξαμε με παζλ. Δυο ειδών παζλ.
Ένα από ξύλινα γλωσσοπίεστρα που όταν τα έβαζες στη σωστή σειρά εμφάνιζαν μια φωτογραφία του κάθε νηπίου μας, καθώς στόλιζε το χριστουγεννιάτικο δέντρο του σχολείου μας.

Το άλλο αφορούσε σκούφους των ξωτικών. Η λογική των παζλ αυτών με τους σκούφους ήταν να μπερδέψουμε όλα τα κομμάτια (υπήρχαν 5 παζλ που έδειχναν 5 διαφορετικούς σκούφους) και στη συνέχεια με βάση την εικόνα δείγμα να έψαχναν μέσα στο χαμό των κομματιών να ανακαλύψουν ποια αντιστοιχούν στο δικό τους παζλ.

Το bowling είχε επίσης την τιμητική του. Κλασικό παιχνίδι με κορίνες και μπάλες που ειχαμε ήδη στο σχολείο μας.

Στη συνέχεια ένα λαίμαργος χιονάνθρωπος ζητούσε να "φάει" μπαλάκια που έπρεπε να πετάξουμε από μια μικρή αποσταση. (δεν θα σχολιάσω εδώ τις ζαβολιές του να βάζουμε με το χέρι μας τα μπαλάκια μέσα στις τρύπες του χιονάνθρωπου)

Διαγωνισμοί ισορροπίας στη συνέχεια. Με ένα σετ χάρτινο πιάτο και ποτήρι στο κεφάλι, έπρεπε να διανύσουμε το σχεδιάσμένο από χαρτοταινία, μισό χρστουγεννιάτικο δέντρο που υπήρχε στο πάτωμα.

Αμέσως μετά .... μια μπουγάδα από άσπρες κάλτσες ήθελε άπλωμα ..... Δυο καλαθάκια με κάλτσες και μανταλάκια. Δυο σχοινιά απλώμένα στη λιακάδα. .... ποια από τις δυο ομάδες θα απλώσει τις περισσότερες κάλτσες μέσα σε δέκα δευτερόλεπτα;

Φυσικά η αγιοβασιλιάτικη τρίλιζα δεν θα μπορούσε να λείπει. Μικρά βοτσαλάκια με τα κλασικα Η και Ο του ΗΟΗΟΗΟ του συμπαθητικού άγιου μας διασκέδασαν αρκετά.

Τα παιχνίδια έκλεισαν με "κουραμπιεδοφαγία" .... "Φάτε έναν κουραμπιέ χωρίς να χρησιμοποιήσετε τα χέρια σας ήταν το σύνθημα και όντως .... το πέτυχαν! Ψίχουλο δεν έμεινε!!!!

Και πριν φύγουν μας άφησαν τις ευχές τους στον πίνακα των ευχών!

Είχαμε ακόμα φτιάξει κι έναν τάρανδο που στα κέρατα του (κλαδιά δέντρων) θα δέχοταν χρυσοασημί στεφανάκια αλλά δυστυχώς δεν μας έφτασε ο χρόνος.

Όπως επίσης δεν μας έφτασε να φωτογραφηθούμε και ως ξωτικά.....

Δεν πειράζει! Του χρόνου και πάλι θα ζωντανέψει ο παιχνιδότοπος μας!

Χρυσούλα Σκλαβενίτη