Ένας γλυκός Σεπτέμβρης

     Ήρθε ο Σεπτέμβριος, άνοιξε το σχολείο μας και οι τάξεις μας γέμισαν ξανά με παιδικές φωνές, γέλια...αλλά και λίγα δάκρυα για τον αποχωρισμό από την αγκαλιά της μαμάς. Μια καινούρια αγκαλιά άνοιξε, αυτή του αγαπημένου μας σχολείου. Μια ολοκαίνουρια χρονιά ξεκίνησε με την ευχή όλων, μικρών και μεγάλων, να είναι καλύτερη, ομορφότερη, πιο χαρούμενη και ακόμα πιο δημιουργική από την προηγούμενη.

    Οι πρώτες μέρες, μέρες προσαρμογής, κύλησαν ήσυχα. Αφού κάναμε τις απαραίτητες συστάσεις με παιχνίδια γνωριμίας, τα παιδιά με τη βοήθεια ενός καθρέφτη μας περιέγραψαν τον εαυτό τους και μας είπαν λίγα λόγια για αυτόν.

                                                  

Στη συνέχεια ζωγράφισαν τον εαυτό τους και οι ζωγραφιές τους στόλισαν το πρώτο μας ομαδικό κολάζ.

Έπειτα συζητήσαμε για τους κανόνες τους σχολείου και αφού φωτογραφηθήκαμε, δημιουργήσαμε τον πίνακα με τους κανόνες για να θυμόμαστε να τους τηρούμε καθ'όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

Φτιάξαμε και δεύτερο πίνακα ενθάρρυνσης και τον στολίσαμε με έργα του Keith Harring.

Έπειτα διαβάσαμε το βιβλίο <Οι λέξεις δεν είναι για να πληγώνουμε> .

Ακολούθησε συζήτηση και χωρίσαμε τις κουβέντες που ανταλλάζουμε μεταξύ μας σε εκείνες που μας χωρίζουν και εκείνες που μας ενώνουν.

Αξιοποιήσαμε ξανά  τα έργα του Keith Harring και με τη βοήθεια του google slides δημιουργήσαμε κόμικς με θετικούς διαλόγους.

Μετά παίξαμε παιχνίδια συνεργασίας. Δημιουργήσαμε μια διαδρομή την οποία ο κάθε παίκτης έπρεπε να ακολουθήσει με κλειστά μάτια ακούγοντας τις οδηγίες του φίλου του.

Στη συνέχεια ασχοληθήκαμε με τα ονόματά μας. Ετοιμάσαμε το παρουσιολόγιό μας και μάθαμε πως θα το χρησιμοποιούμε κάθε μέρα.

Τέλος φτιάξαμε την πρώτη μας ατομική κατασκευή, ένα πολύχρωμο γλυπτό με το αρχικό του ονόματός μας.