Τα δέντρα και τα λουλούδια του Πάσχα

Η Πασχαλιά είναι δένδρο ευλογηµένο από την Παναγία.

Ο λαός λέγει ότι όταν σταύρωσαν τον Χριστό, η Παναγία που µοιρολο­γούσε συνέχεια για το σπλάχνο της, τον µονάκριβο γιο της, ήταν πολύ πικραµένη, ταλαιπωρημένη και τσακισµένη,από τον πόνο και το κλάµα. Περπάτησε λίγο και κάθισε να ξαποστάσει κάπως, κάτω από τη σκιά ενός δένδρου, που τα κλαδιά του ήταν γεµάτα από φύλλα, µα όχι ανθούς. Δεν άνθιζε ποτέ. Κουρασµένη καθώς ήταν αποκοιµήθηκε. Το δένδρο τότε άρχισε να ρίχνει σιγά - σιγά όλα του τα φύλλα και να σκεπά­ζει απαλά - απαλά.την Παναγία για να τη ζεστάνει .• Όταν µετά από ώρα ξύπνησε η Παναγία αντίκρισε το δένδρο µε χωρίς τα φύλλα µόνο µε γυµνά κλαδιά, απόρησε για µια στιγµή. Μα σαν είδε όλα του τα φύλλα να τη- σκεπάζουν και να τη ζεσταίνουν, το ευλόγησε λέγοντας. «Να είσαι δένδρο ευλογηµένο και µοσχοβοληµένο.» Με την ευλογία της Παναγίας το δένδρο γέµισε ξανά από καταπράσινα φύλλα και άνθισε για πρώτη φορά. Ονοµάστηκε Πασχαλιά. Είναι η ευλογηµένη Πασχαλιά µε ταµοσχοβοληµένα εκείνα λουλούδια που ανθίζουν το Πάσχα.

Η παπαρούνα

Όταν σταυρώθηκε ο Χριστός, ένα καφετί πουλάκι μ' άσπρο λαιμό πέταξε πάνω από το άγιο Κεφάλι του Χριστού, που το έσφιγγε ένα αγκάθινο στεφάνι, ενώ ένα μικρό άσπρο λουλούδι είχε ανθίσει στη βάση του Σταυρού.
Το μαρτύριο του Θεανθρώπου έθλιβε το πουλί και το λουλούδι.
Το πουλάκι θέλοντας ν' απαλύνει τον πόνο του Χριστού, τράβηξε το ένα αγκάθι.Σταλαγματιές από το αίμα Του έπεσαν στο λαιμό του πουλιού κι άλλες κύλησαν πάνω στο λουλούδι, που άνοιξε τα πέταλά του όσο πιο πολύ γινόταν για να τις δεχτεί.
Μονομιάς ο λαιμός του πουλιού και τα πέταλα του λουλουδιού βάφτηκαν κόκκινα.
Έτσι, το αίμα του Χριστού χάρισε στον κοκκινολαίμη και στην παπαρούνα κόκκινο χρώμα.

Η ελιά

Το τελευταίο βράδυ πριν ο Ιούδας προδώσει τον Χριστό, εκείνος μαζί με τους μαθητές του πήγε στο όρος των Ελαιών για να προσευχηθεί.Στάθηκε στον κορμό μιας ελιάς και ζήτησε από τον πατέρα του να του δώσει δύναμη ...για να αντέξει το μαρτύριο.

Κυριακή των Βαίων

Η Κυριακή της Μεγάλης Εβδομάδας ονομάζεται έτσι, γιατί "μετά Βαΐων και κλάδων" έγινε η υποδοχή του Χριστού στα Ιεροσόλυμα. Ο Χριστός μπαίνει στην πόλη χωρίς την βασιλική πολυτέλεια, καθισμένος επί πώλου όνου, αντί για ροδοπέταλα και τελετές, τα μικρά παιδιά κουνούν τα βάγια των φοινίκων, αντί να τον υποδεχτούν οι πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες του τόπου.
Χαρακτηριστικό έθιμο της ημέρας είναι ο στολισμός των εκκλησιών με βάγια, ενώ μετά τη λειτουργία ο παπάς ευλογεί και δίνει στους πιστούς σταυρούς από βάγια,τους οποίους βάζουμε στα εικονίσματα ή όπου αλλού χρειαζόμαστε προστασία.