Το κόκκινο μπαλόνι

 Η γαλλική ταινία Tο κόκκινο μπαλόνι ήταν η αφόρμηση για να ξεκινήσει στο νηπιαγωγείο μας ένα μαγικό ταξίδι γνώσεων

Ένα μικρό αγόρι βρίσκει ένα μπαλόνι στους δρόμους του Παρισιού του 1950.Το μπαλόνι ακολουθεί το αγόρι παντού και έτσι ξεκινά μια περίεργη φιλία, αλλά και η ζήλεια των άλλων αγοριών. 

Το Kόκκινο μπαλόνι (Le ballon Rouge) είναι μια μαγική ιστορία για τη φιλία ανάμεσα σε ένα μικρό αγόρι και ένα μπαλόνι, με φόντο το Παρίσι της δεκαετίας του `50. Σκηνοθετήθηκε το 1956 από τον Αλμπέρ Λαμορίς. Την ίδια χρονιά κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Κανών (για ταινία μικρού μήκους) και έναν χρόνο αργότερα το βραβείο όσκαρ καλύτερου σεναρίου. 

Μια ταινία (χωρίς διαλόγους) για την παιδική αθωότητα. Μια ταινία για το παιχνίδι και τη «μαγεία» που δεν μπορούν να κατανοήσουν πάντοτε οι ενήλικοι. Αλλά επίσης και για το πόσο εγωιστικά και μοχθηρά μπορούν να γίνουν τα παιδιά όταν δεν μπορούν να αποκτήσουν αυτό που θέλουν· πολύ απλά μετά θέλουν να το καταστρέψουν. Εκτός από την αναγνώριση και την εξαιρετική υποδοχή που έτυχε η ταινία από τους κριτικούς, είχε και εξαιρετική εμπορική πορεία όπου κι αν προβλήθηκε. Είναι μια ταινία που έχουν λατρέψει πολλές γενιές παιδιών (και ενηλίκων) σε ολόκληρο τον κόσμο με πρωτοποριακά οπτικά εφέ για την εποχή του.

Η ταινία αυτή (διάρκειας 38 λεπτών) είναι μια άριστη ευκαιρία έκφρασης συναισθημάτων από μικρούς και μεγάλους. Μια ευκαιρία να ενεργοποιηθεί η ανάπτυξη της προοπτικής του άλλου, δηλ. της ενσυναίσθησης. Πρόκειται για τη γνωστική επίγνωση της εσωτερικής κατάστασης του άλλου προσώπου και την αυθόρμητη συναισθηματική ανταπόκριση σε αυτό (Hoffman, 1975).

πηγή

Στην αρχή παρακολουθήσαμε  την ταινία εδώ.

Καθ' όλη τη διάρκεια της παρακολούθησης τα παιδιά προσπάθησαν να αναγνωρίσουν και να εκφράσουν τα συναισθήματα που ενδεχομένως ένιωθε ο πρωταγωνιστής της ταινίας. 

Με τη βοήθεια το τροχού των συναισθημάτων τα παιδιά εντόπιζαν και εξέφραζαν τα δικά τους συναισθήματα που τους δημιουργούσε η κάθε σκηνή της ταινίας.

 Παρατηρήσαμε τα χρώματα των μπαλονιών και με αφορμή την παρακάτω σκηνή, δημιουργήσαμε κι εμείς μια μπαλονένια πολύχρωμη γιρλάντα (μοτίβα) για την τάξη μας.

Στη συνέχεια τα παιδιά παρατήρησαν μεμονωμένες εικόνες της ταινίας και έβρισκαν τη θέση του μπαλονιού σε σχέση με το παιδί. Έτσι χρησιμοποίησαν εκφράσεις όπως: 

το μπαλόνι βρίσκεται αριστερά από το παιδί

 το μπαλόνι βρίσκεται δεξιά από το παιδί

το μπαλόνι βρίσκεται δίπλα και κάτω από το παιδί

το μπαλόνι βρίσκεται μπροστά από το παιδί ή πίσω

 

το μπαλόνι βρίσκεται πάνω από το παιδί

το μπαλόνι βρίσκεται πίσω από το παιδί

 Και άλλες έννοιες, όπως το μέσα - έξω, με αφορμή τη σκηνή:

Έπειτα εξασκήσαμε τις γνώσεις μας παίζοντας το παιχνίδι στην ηλεκτρονική του μορφή  εδώ

Στη συνέχεια μετρήσαμε τα μπαλόνια που είδαμε στις εικόνες και αντιστοιχίσαμε με τον σωστό αριθμό εδώ.

.

Αλλά και στο χαρτί μας:

Αργότερα προσπαθήσαμε να βάλουμε τις εικόνες της ιστορίας στη σωστή σειρά και να την αναδιηγηθούμε εδώ.

 

Η τελευταία σκηνή της ταινίας μας ενέπνευσε να δημιουργήσουμε μία ομαδική...αλλά και ατομικές κατασκευές.

και να σκεφτούμε:

Έπειτα αναζητήσαμε το κόκκινο μπαλόνι στην τέχνη και έτσι βρήκαμε και ακούσαμε το υπέροχο τραγούδι του Θοδωρή Κοτονιά εδώ.  Επιλέξαμε την αγαπημένη μας στροφή:

Όταν κάτι με πληγώνει

έχω ένα μικρό μπαλόνι

να το κρατώ

Με ένα αχ του δίνω αέρα

το φουσκώνω και πιο πέρα

από εδώ πετώ

Κι αν μου σκάσει το μπαλόνι

έχω άλλο πoυ με σώνει

κι αν μου σκάσει και το άλλο

κάποτε φτερά θα βγάλω

και αποφασίσαμε να την κάνουμε πίνακα ζωγραφικής

Πήραμε τα χρώματα μας ,ζωγραφίσαμε πολύχρωμα μπαλόνια, βάλαμε φτερά (  κυκλικές γραμμές )και  πετάμε.......

 

Βρήκαμε επίσης τον πίνακα "Το κόκκινο μπαλόνι" του Paul Klee στον οποίο παρατηρήσαμε και αναγνωρίσαμε χρώματα και σχήματα...

Το κάναμε παζλ και παίξαμε εδώ.

 

Ο πίνακας αποτέλεσε την αφρομή για να δημιουργήσουμε το δικό μας έργο τέχνης, ομαδοποιώντας τις "γειτονιές" του πίνακα, ανάλογα με τα σχήματα που βρήκαμε στον πίνακα

 

 

Επίσης αποτέλεσε την αφορμή και για τη δημιουργία δυο ιστοριών.

Η πρώτη δημιουργήθηκε αποκλειστικά από τα παιδιά. Σε αυτή, με σαφείς αναφορές σε στοιχεία της ταινίας) όταν το παιδί έχασε το μπαλόνι του και εκείνο έκανε βόλτες πάνω από την πόλη, κατάφερε και το έπιασε με τη βοήθεια των φίλων του και ενός τραμπολίνο.

                                                      

                                                      

                             

 

Και η δεύτερη συμπληρώθηκε από εκείνα, στα καίρια σημεία της:

 

Αλλά και ενός μικρού ποιήματος:

 

 

Η παρακάτω σκηνή από την ταινία αποτέλεσε την αφορμή να πειραματιστούμε κι εμείς μπροστά στον καθρέφτη, να εμπνευστούμε και να δημιουργήσουμε:

 

 Ενώ η συνάντηση του μπλε και του κόκκινου μπαλονιού, μας έκανε να "ερωτευτούμε":

Ενώ οι σκηνές που το αγόρι προσπαθούσε να προστατέψει το κόκκινο μπαλόνι του από τη βροχή, κάτω από τις ομπρέλες των περαστικών, μας βοήθησε να εξασκήσουμε τη μνήμη μας, αλλά και να κάνουμε ένα βήμα προς το φθινόπωρο. 

Επίσης βρήκαμε το κόκκινο μπαλόνι και στα έργα  του Bansky.

Τα παιδιά συνδέθηκαν ιδιαίτερα με το έργο του Bansky κι έτσι έγινε η πρώτη μας προσπάθεια να το επεξεργαστούμε με την ρουτίνα σκέψης : βλέπω-σκέφτομαι-αναρωτιέμαι.

Το κόκκινο μπαλόνι δίνει χρώμα σε μια ασπρόμαυρη πόλη..άραγε πως θα ήταν η ζωή , η πόλη μας χωρίς χρώμα; τι θα νιώθαμε αν ζούσαμε σε αυτή;

αν ήταν άσπρη: θα είχε φως, θα ήταν μια πόλη  χαρούμενη και εμείς θα νιώθαμε χαρά, θα γελούσαμε, θα παίζαμε

αν ήταν μαύρη: θα ήταν σκοτεινή και εμείς θα νιώθαμε λύπη και φόβο

Στη συνέχεια σχεδιάσαμε μια πόλη(με ανακυκλώσιμα υλικά) έχοντας το μαύρο και το άσπρο

αποφασίσαμε να της δώσουμε χρώμα...πήραμε πινέλα, σχεδιάσαμε , βάψαμε με τα χρώματα της καρδιάς μας , κόψαμε και αφήσαμε τα μπαλόνι αμας να στολίσουν την πόλη μας

 

Ξεκουραστήκαμε στο γρασίδι της πόλης μας ,καθισμένοι στον αγαπημένο μας καναπέ,ή στο κρεβάτι μας ,κρατώντας το αγαπημένο μας μπαλόνι στο χέρι

 

αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα παιχνίδι ..με το δικό μας κόκκινο μπαλόνι...χρωματίσαμε

 

σχεδιάσαμε τελείες σε κύκλους, και το παιχνίδι αντιστοίχισης μας είνα έτοιμο

 

Φύλλα εργασίας  που σχεδόν όλα δουλεύτηκαν στα τρία τμήματά μας, για την ταινία θα βρείτε εδώ

 

Το "Κόκκινο μπαλόνι" θα μας οδηγήσει και σε άλλα μονοπάτια γνώσης, φαντασίας και δημιουργίας καθώς με αφορμή σκηνές του θα ταξιδέψουμε σύντομα, στο φθινόπωρο, τα συναισθήματα, τη φιλία, την έχθρα, τα παιδικά παιχνίδια, το φως και τη σκιά κ.λπ.
Τα παραπάνω είναι μόνο η αρχή ...

Σουζάν Μακρή
Λία Σιαμέτη
Χρυσούλα Σκλαβενίτη