Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2017

Ο χιονάνθρωπος που ήθελε να λιώσει - ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης για τα Χριστούγεννα

Μετά από τα περσινά Χριστούγεννα που η αντίστροφή μέτρηση για τα Χριστούγεννα στο σχολείο μας, ήταν χωρίς κάποια ιστορία να τη συνοδεύει, επιστρέφουμε δυναμικά φέτος με ένα μικρό παραμυθάκι για έναν χιονάνθρωπο που ήθελε να λιώσει, γιατί ήξερε ότι έτσι θα έφερνε τα Χριστούγεννα και τη ζεστασιά σε έναν παγωμένο κόσμο.



Ο χιονάνθρωπος  που ήθελε να λιώσει

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας χιονάνθρωπος. Είχε φτιαχτεί από τα χέρια ενός αγγέλου που καθώς περιπλανιόταν στα πέρατα της γης, πέρασε από μια κάτασπρη χιονισμένη πολιτεία. Τόσο χιόνι μαζεμένο δεν είχε ξαναδεί ποτέ!

Ας δούμε όμως πώς φτιάχτηκε ...

Σ αυτή λοιπόν την πολιτεία επικρατούσε απόλυτησιωπή κι ήταν όλα σα να κοιμόνταν βαθιά, βυθισμένα σε ένα όνειρο που δεν έλεγε να τελειώσει.
Ο άγγελος έψαξε να βρει κάποιον από τους κατοίκους της πολιτείας αυτής , αλλά δεν βρήκε κανέναν. Όλα ήταν παγωμένα και έρημα.
Φώναξε, χτύπησε πόρτες, μα τίποτα, κανείς δεν ανταποκρίθηκε. Αναρωτήθηκε τι να είχε συμβεί ...

Ο άγγελος κάθισε να ξεκουραστεί σε ένα κομμένο κορμό δέντρου και τότε είδε εκεί πεταμένη πάνω στο χιόνι μια μικρή ξύλινη φιγούρα του μικρού Χριστού στη φάτνη και θυμήθηκε ότι πλησιάζουν τα Χριστούγεννα.  Τότε πέταξε μπροστά του μια μικρή λευκή πεταλούδα. Ο άγγελος την έπιασε απαλά και τη ρώτησε τι συμβαίνει και τούτη η λευκή πολιτεία είναι έρημη.

Η πεταλούδα τότε είπε στον άγγελο την ιστορία της πολιτείας.

Κάποτε εκεί ζούσε κόσμος πολύς και ήταν όλοι ευτυχισμένοι.  Μια χρονιά όμως χιόνισε πολύ, πάρα πολύ και οι κάτοικοι αν και λάτρευαν το χιόνι δυσκολεύτηκαν πολύ και παρακάλεσαν την νεράιδα του χιονιού να κάνει κάτι για να φύγει ο πολύς πάγος. Τότε εκείνη τους είπε να φτιάξουν έναν χιονάνθρωπο με 25 μπάλες χιονιού και κάθε μέρα που περνάει να λιώνουν από μια και τότε και ένα μεγάλο κομμάτι του πάγου που τους τύλιγε θα έλιωνε επίσης.
Όταν θα είχαν λιώσει κι οι 25 μπάλες του χιονάνθρωπου τότε θα ξημέρωνε  Χριστούγεννα. 

Κι εκεί που όλα πήγαιναν καλά κι ο χιονάνθρωπος έλιωνε σιγά σιγά, μπάλα, μπάλα τότε εμφανίστηκε από το πουθενά η βασίλισσα του πάγου κι έκανε το χιονάνθρωπο πέτρα λευκή και δεν έλιωνε. Κι ο πάγος σκέπασε τα πάντα και έριξε ένα μαγικό πέπλο, αόρατο και έκανε όλους τους κατοίκους της πολιτείας αόρατους και κοιμισμένους. Μόνο ένα μικρό παιδάκι για λίγο ξέφυγε και έτρεξε να πιάσει από τη φάτνη του σπιτιού του τη φιγούρα του μικρού Χριστού για να το βοηθήσει, αλλά το πρόλαβε έξω  η βασίλισσα  και το μεταμόρφωσε σε .... λευκή πεταλούδα.

Και να τώρα αυτή η λευκή πεταλούδα, το μικρό παιδί, το μόνο ζωντανό πλάσμα εδώ που λέει την ιστορία στον άγγελο!

"Πρέπει", είπε στον άγγελο, "να κάνουμε τον χιονάνθρωπο από πέτρα χιόνι. Μόνο έτσι θα επανέλθουν όλα στην κανονική τους μορφή, όταν λιώσουν και οι 25 μπάλες του και ξημερώσει Χριστούγεννα".

Κι ο άγγελος προσευχήθηκε πολύ και πλησίασε το κομμάτι το χιονιού που ήταν εκεί ο χιονάνθρωπος, σύμφωνα με την υπόδειξη της μικρής λευκής πεταλούδας, που είχε γίνει πέτρα και το ράντισε με τα δάκρυα του κι εκείνο έλιωσε και φάνηκε το κεφάλι του χιονάνθρωπου. 

Και πήρε ο άγγελος χιόνι και έφτιαξε 25 μπάλες και είπε στο χιονάνθρωπο που ανοίξει τα μαύρα μάτια του και τον κοιτούσε ότι πρέπει να λιώνει λίγο λίγο γιατί έτσι θα σκορπίσει χαρά στον κόσμο της παγωμένης πολιτείας.
Κι ο χιονάνθρωπος χαμογέλασε και είπε ότι δεν τον νοιάζει κι αν λιώσει. Αντιθέτως,  ήθελε να λιώσει, γιατί τότε όλα θα χαμογελούν γύρω του και εκείνος αν και νερό, λιωμένος, θα είναι ευτυχισμένος. και θα μπορέσει λίγο πριν χαθεί για πάντα να πει:  Καλά Χριστούγεννα!

Κι έτσι κι έγινε!

Κι ο χιονάνθρωπος κάθε χρόνο φτιάχνεται από την αρχή και λιώνει λίγο λίγο για να φέρει τα Χριστούγεννα.

Κι ο άγγελος από ψηλά ρίχνει που και που να μαγικά του δάκρυα μη τυχόν και επανέλθει η παγωμένη βασίλισσα.

Καλά Χριστούγεννα λοιπόν. Μετράμε από 1η Δεκεμβρίου ....




1 σχόλιο: